Kalbim Gezi’de kaldı!!
İçim kıpraşıyor! Ne oldu da bu kadar insan sokağa döküldü, anlamlandıramıyorum.
Tek ulaştığım sonuç, bütün bunların birikim olduğu. Şimdiye kadar olan bitenin birikimi. Roboski’de öldürülenlere olan gecikmiş tepki, Hrant’a hala sızlayan içimizin birikimi, Hasankeyf’in çığlığı, HES’lere hapsedilen suların uğultusu, Akkuyu’nun, Sinop’un bağırışı, Karadeniz otoyolunun homurtusu, Gerze’nin inadı, Emek sinemasının makinistinin feryadı… Olay elbette ki Taksim’deki birkaç ağacın çok ötesinde.
Bu kadar beklemeye gerek var mıydı? Demek ki varmış. Demek ki zamanı ancak gelmiş. Demek ki gün bugünmüş!
Bütün bunları Antalya’dan, uzaktan izlemek zor geliyor, bugün Antalya’daki eyleme gidecek olmak kesmiyor. Tarihin yazıldığı yerde olasım var. Bakalım, bi yolunu bulursam gidebilirim belki…
Bu arada diğer bir birikim daha var. Vizyonerler, sanatçılar, ‘yol’u göstermek için yıllardır çırpınanlar. İlham veren filmler, Bulutsuzluk Özlemi, Bandista, Flört gibi gruplar, Zumbara, Uyanma Saati, freecycle, paylaşımı artıran her türlü hareket, armağan ekonomisi, gülümsemesiyle içimize işleyen Sırrı Süreyya gibi adamlar, sosyal medyada karşılaştığımız heyecan verici videolar, ekolojik hayatı ve düşünceyi besleyen ve yaşayan ve yaşatan insanlar, kalplerinin sesini takip edenler … … Bitmez ki… Çok teşekkür edesim var her şeye ve herkese. Yolu onlar açtı… Yolu hep beraber açtık…
Oyyy. Şimdi ne olacak peki?
Şunlar gelsin o zaman benden herkese:
http://www.youtube.com/watch?v=CAXFWSbKX3k
http://fizy.com/song/zulfu-livaneli-ada/3fxas3
http://fizy.com/song/flort-uyanman-lazim/1t9g3n
2 Yorum
missipisi
haftalar geçti üzerinden. hala tüylerim diken diken. adını iş koyduğum saçma eylem uğruna adım adım gezerken ülkeyi, nasıl da istanbulda, evimde olasım var. o zorluğu biliyorum o yüzden.
mutluyum. onca dezenformasyon çabasına rağmen hala gülüyorum, hala umutluyum.
ve hala bilmiyorum. şimdi ne olacak peki ?
emre
kim biliyor ki şimdi ne olacağını ((: (bu arada kim olduğunu bilmiyorum)