Son bir yılda birkaç kere katıldığım Meryem’in (Suna) kamplarında en çok özümsediğim konu eril-dişil konusu oldu sanırım. Bütün evrenin eril-dişil enerjiler prensibinde dönedurduğunu algılamaya başladım. Eril ve dişil; yani aktif ve pasif, verici ve alıcı, yapan ve olan, hareketli ve durağan, dışa dönük ve içe dönük… Birbirine karşıt görünebilen bu ikilikler aslında bizleri mükemmel dengeye ulaştıracak anahtarlar. Yaşam, hareketi (eril) getirdiğinde buna, sakinliği ve yavaşlığı (dişil) getirdiğinde de buna uygun davranmak, kaderini* yaşamanın anahtarı gibi görünüyor. Kaderi kısacık tanımlamak gerekirse, küçük benliklerimiz, yani egolarımız araya girmeden yaşamın doğal akışına uygun yaşamamız, böylece de kendimizi gerçekleştirmemiz olarak ifade edebilirim. Buna uygun yaşamadığımızda ise kazalar* meydana geliyor ve kaderin akışkan yolundan sapıyoruz;…