kutlama – "yeni"ye doğru

Bu yazı HT Hayat için yazıldı ve ilk olarak orada yayımlandı. https://hthayat.haberturk.com/yazarlar/emre-ertegun/1076083-oz *** Geçtiğimiz günlerde izlemiş olduğum bir yayındaki paylaşımda geçen özgüven kelimesi içimde birtakım kıvılcımlar yaktı, defterime not ettim ve şimdi buna dair yazmaya başlıyorum. Bakalım neler dökülecek… (İnanın ben de bilmiyorum) Öncelikli kıvılcım, bu zamana kadar bu kelimeyi daha ziyade bilgi, beceri, deneyimlerimize olan güven olarak algılarken o gün birdenbire öz kısmının idrakine varmam ve içimde, bu köşedeki yazılarda da zaman zaman anlatmaya çalıştığım bir yerden titreşmesi oldu. Öz sözcüğü bana iç sesi, ruhun sesini ve bu durumda özgüven, ruhunun sesine güvendiğin ve buradan gelen yönlendirmeler doğrultusunda yaşamaya izin verdiğin bir akışı işaret ediyor. Ruh kelimesi bir şey ifade…

İçinden geçmekte olduğumuz süreç, insanoğlu olarak ne kadar kırılgan ve nâmuktedir olduğumuzu, her şeyi kontrol etme yanılsamamızın ne kadar da fos olduğunu tüm çıplaklığıyla gözler önüne seriyor. Ne küresel ısınma bizleri böylesine birleştirebildi, ne dünyada açlık çeken milyonlarca insan ve her gün ölen binlerce çocuk, ne yerlerinden edilen milyonlarca mülteci, ne petrol savaşları ne de suya erişimin hassasiyetinin her geçen gün artması… Hücre çeperi bile olmayan küçücük bir virüs, fiziksel temasımızı geçici olarak servis dışı kılmayı, içimizdeki her türlü korkuyu hoplatmayı, toplumsal hayatı ve ekonomiyi -bir süreliğine de- olsa sekteye (“felce” mi demeliyim?) uğratmayı becerdi. Helâl olsun. Yani, şey… Hayrolsun. O sırada, diğer bir boyutta ise müthiş fırsatlar kendilerini gösteriyor……