bize dair

Gözyaşları

Gözyaşların pek kıymetli, onlara sahip çık.

Ruhun kendini ifade etme ve şifalanma yollarının başında gelir; ayrıca senle temasta olduğunu gösterir.

Geldilerse mutlaka bir şey anlatıyorlardır, algını dört aç. Her zaman sözcüklerle konuşmadıklarını da hatırla; ne söylediklerini işitmek, kelimelerle anlamak olmayabilir.

Onları sakın tutma, geldiklerinde bırak aksınlar. Tutulan gözyaşları bedeninde katılaşır ve hayat enerjinin akışını tıkar.

Hele ki bir can dostun, sevgilinin ya da anne/baba/evladın şahitliğinde teşrif ettilerse ne büyük armağan; hiç tutma, hiç… Birinizden süzülüveren gözyaşlarının nasıl da derin bir bağlantı fırsatı olduğunu deneyimleyin birlikte. Yalnızca eşlik edin birbirinize, bir şey yapmanıza gerek yok. Teskin etmenize, yatıştırmanıza, korkmanıza hiç gerek yok; tazelenmenin ve bu kutlu an’ı paylaşmanın güzelliğini deneyimleyin sadece.

Her nerede, her ne koşulda ve durumda, her kimlerle olursan ol; gözyaşların için sakın özür dileme. İnsana bahşedilmiş bu muhteşem armağan için yapacağın tek şey şükran duymak olsun. Eğer ki bulunduğun alanda veya kişilerle rahat değilsen, yer değiştirebilirsin belki.

Ağlarken gözyaşlarını silmeye davranma. Süzülen gözyaşları bir patika açar teninde. Önce elmacık kemiği, oradan yanaklar, çene ve hopp aşağı damlayıverir. Bazen de burnunun yanı başından dudağa doğru inip tuzlu tuzlu değiverir diline; ya orada son bulur yolculuğu ya da oradan da pıtt aşağı düşüverir. Her koşulda asıl kendi derinliklerine doğru çok kıymetli yollar açarlar. Aradan çekil; aksın ve işini yapsın. Gittikçe belirginleşen patikada yol almak daha kolay olacak.

Mendilini asla gözyaşlarını silmek değil, sümkürmek için kullan; sana hizmet etmeyen türlü duygu ve düşüncenin, gözyaşlarının desteğiyle bedenini terk etmesini kolaylaştırmak için. Senden özgürleşmeye çalışan sümüğü ve kiri-pası tekrar tekrar içine çekme; çıkar ve rahatla… Hafiflemenin, ferahlamanın tadını çıkar.

Bu lütfun armağanlarına aç kendini.

Gözyaşların pek kıymetli, onları sev…

Erkeklere önemli not: Bizim ağlamadığımıza, ağlamamamız gerektiğine dair gerçeği yansıtmayan birtakım inançlar var. Oysaki bu akışa muhtemelen en çok bizim ihtiyacımız var. Çok uzun zamandır tutuyoruz gözyaşlarımızı, fazlasıyla biriktiler. Bırakalım aksınlar, yollarını bulsunlar.

Bunu güçsüzlükle bağdaştırmayalım. Bilakis, gözyaşları yoluyla gelen rahatlama ve şifalanma, kaybettiğimiz gücümüzü kazanmamızı kolaylaştıracak. Taşımaktan yorulduğumuz ve artık bize hizmet etmeyen türlü yükten özgürleşmemizi sağlayacak. Burada açılan boş alanı ise şimdiki an’ın gerçeği, ihtiyaçları ve eylemleri dolduracak.

– İlk olarak Eylül 2019’da yazıldı, Mart 2021’de HT Hayat için elden geçirilerek yayımlandı.-

Neslihan Ilgar Genç

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir